Ludzie, którzy są pod wpływem chronicznego stresu, są podatni na choroby. Aby temu zapobiec, powinni znaleźć sposoby na zmniejszenie stresu. Jedną z nich jest jazda konna. Jazda konna po lesie jest bardzo relaksująca, a oglądanie przyrody z różnych stron dostarczy wielu niezapomnianych wrażeń. Nie musimy mieć własnych koni, aby przeżyć tę niesamowitą przygodę. Ośrodki jeździeckie są w zasięgu ręki, w całej Polsce.

Pierwsza jazda konna może wywołać ogromne emocje

Kiedy pierwszy raz wsiadaliśmy na konia, baliśmy się, że nie spadniemy z pierwszego zakrętu. W szkole jeździeckiej konie są niespieszne i przyzwyczajone do noszenia obcych. Dla tych, którzy dosiadają, wystarczy wygodny strój jeździecki. Gdy już wsiądziemy na konia, odczuwamy podekscytowanie i satysfakcję. Poruszająca się przed nami rytmicznie końska głowa i kopyta oraz kołysanie grzbietu wywołały w nas wiele pozytywnych emocji.

Tak się jednak złożyło, że zamiast radości byliśmy strasznie przerażeni i mało wierzyliśmy w radość z jazdy konnej. Wiele zależy od naszego własnego nastawienia i chęci przezwyciężenia strachu. Jeśli konie i my jesteśmy wyposażeni w odpowiedni sprzęt jeździecki, nic złego się nie stanie. Tym bardziej, że zwierzęta są prowadzone przez treserów. Koń idzie bardzo wolno, swoim najwolniejszym chodem i nic złego nam się nie stanie.

W co powinienem się ubrać podczas jazdy konnej?

Ubrania rowerowe muszą być dopasowane do naszej sylwetki i wzrostu. Nie zadowalaj się zwykłymi dżinsami i parkowymi butami do biegania. Warto zainwestować w porządny sprzęt jeździecki, ale wystarczy zestaw z wypożyczalni. Jeśli kochamy jazdę konną i chcemy ją regularnie uprawiać, możemy spróbować sami kupić odzież jeździecką.

Każdy jeździec powinien posiadać następujący sprzęt jeździecki:

• kask;
• bryczesy lub legginsy;
•  oficerki lub sztyblety;
• kamizelka.

Kask to najważniejszy sprzęt jeździecki dla jeźdźca. Chroń głowę przed urazami. Kaski muszą być odpowiednio dopasowane. Aby sprawdzić, czy tak jest, mając ją na głowie i zabezpieczoną, potrząśnij głową z boku na bok. Jeśli hełm znajduje się na naszej głowie w tej samej pozycji, co przed przeniesieniem go, oznacza to, że nasz hełm jest dobrze dobrany.

Bryczesy lub legginsy nie mają wewnętrznych szwów. Dodatkowo posiadają tzw. lejek, czyli warstwę antypoślizgową, która jest wyściełana na zewnątrz spodni od wewnętrznej strony nogawek i pośladków. Dzięki temu noga mocno trzyma się boku konia, a my nie ruszamy się w siodle.

Buty muszą chronić kostkę i kostkę. Jeśli wybieramy sztyblety (mają krótszą cholewkę, inżynierskie buty) można dołożyć ochraniacze. Będą imitować dobrze wyprofilowany but, a co najważniejsze ochronią łydkę przed otarciami i wszelkimi zabrudzeniami.

Do pełnego ekwipunku jeźdźca warto dodać specjalną kamizelkę, która ma chronić kręgosłup, plecy i klatkę piersiową przed upadkiem z konia, a nawet wychyleniem się z siodła. Jest wypełniony pianką. Lepiej wybrać taki, który nie ogranicza naszych działań.

Jaki sprzęt jeździecki powinien mieć nasz koń?

W zależności od tego, czy używamy konia do jazdy konnej, czy też do pracy, np. ciągnięcia wozu, dobieramy do niego inny sprzęt. Oprócz siodła, wierzchowiec musi mieć również dobrą absorpcję potu, tzw. czapraki. To derka, którą zakładamy na grzbiet konia, zanim założymy na niego siodło. Siodło mocujemy pod klatką piersiową konia za pomocą paska.

Dodatkowym akcesorium jest także wyposażenie jeździeckie dla koni. Abyśmy mogli swobodnie prowadzić konia, musieliśmy założyć pełne ogłowie, w skład którego wchodziła nosówka z regulowaną klamrą, uprząż, głowa i wodze.

Dobrze, gdy pasek nosowy wystaje ponad pasek poduszki. Takie ułożenie zwiększa komfort zwierzęcia i nie obciera go. Wszystkie paski w stroju jeździeckim konia muszą być miękkie od strony skóry konia, ponieważ jest ona bardzo delikatna i łatwo się ociera.

Ponadto nasze konie potrzebują ochraniaczy przeciwdeszczowych i asekuracji z blokadą kulową. Przegrzane konie mogą szybko się przeziębić podczas deszczu, dlatego posiadanie derki podczas jazdy to świetny sposób na radzenie sobie z niepogodą, która może nadejść. Wygodny ochraniacz posiada otwory wentylacyjne. We wnętrzu zimowego ochraniacza również znajdzie się miękkie i ciepłe futerko. Buty są szczególnie potrzebne, gdy koń jest używany do pokazów i wyścigów.

Jakiego sprzętu jeździeckiego potrzebuję, aby prowadzić bryczkę?

Niektóre ośrodki jeździeckie oferują nie tylko wypoczynek w siodle, ale także przejażdżki bryczką, a zimą kuligi. Do tego rodzaju rekreacji potrzebny jest koń, który jest wystarczająco spokojny i nie bojaźliwy. Łagodny charakter konia jest koniecznością. Nie każdy może ciągnąć wózek. Obroża pasuje do szyi konia, aby zwiększyć przyczepność konia. Do uchwytu przymocowane są paski.

Ciekawostką jest fakt, że to wyposażenie jeździeckie, czyli kołnierz, zostało wynalezione przez Chińczyków w I wieku p.n.e. W Europie pojawił się jednak dopiero 11 wieków później, w X wieku naszej ery.

Jak ćwiczyć nurkowanie? Nurkowanie jest to pasja, którą zaraża się coraz więcej osób. Jednak sama pasja nie wystarczy, jeżeli chcemy być dobrymi nurkami i mieć dużo umiejętności, które pozwolą nam naprawdę cieszyć się tym sportem oraz metodą na spędzanie wolnego czasu. Powinniśmy być nurkami dobrymi a dobrymi nurkami, możemy stać się tylko i wyłącznie wtedy, kiedy nurkowanie ćwiczymy.

Jak ćwiczyć nurkowanie?

Jeżeli chodzi o samo nurkowanie, to przede wszystkim powinniśmy zwrócić uwagę na fakt, że w każdej dyscyplinie sportu, efekty będą tym większe, im trening będzie bardziej efektywny, a trening najczęściej jest bardziej efektywny wtedy, kiedy trenujemy pod okiem kogoś doświadczonego. Nie inaczej jest w przypadku nurkowania. Warto również podkreślić, że nawet jeżeli nie stać nas lub nie chcemy przechodzić długotrwałych kursów, które wprowadzą nas na naprawdę wysoki poziom umiejętności, to powinniśmy odbyć przynajmniej kurs nurkowania dla początkujących po to, aby nasze nurkowanie było bezpieczne oraz abyśmy mieli podstawową wiedzę, która pozwoli nam w bezpieczny sposób uprawiać ten sport.

Polecamy : kurs nurkowania owd Szczecin

Kursy nurkowe czego się na nich nauczymy?

Na kursach nurkowania nauczymy się bardzo wielu przydatnych rzeczy. Pierwszą sprawą jest w ogóle obsługa sprzętu, który utrzymuje nas przy życiu pod wodą. Nieprawidłowa obsługa tego sprzętu może spowodować, że na przykład będąc w głębokim zanurzeniu, stracimy bardzo szybko tlen i może być problem z tym, aby wydostać się na powierzchnię. Są to sytuacje bardzo niebezpieczne, dlatego trzeba podkreślić, że obsługa sprzętu, jego prawidłowe serwisowanie i użytkowanie, jest to podstawowa sprawa, którą musimy mieć opanowaną perfekcyjnie.

Druga sprawa są to podstawy nurkowania, komunikacji pod wodą oraz przynajmniej podstawowe zasady bezpieczeństwa, które wiążą się z nurkowaniem. W tym aspekcie chodzi między innymi o umiejętność oceny akwenu. Akweny, w których nurkujemy, nie są takie same, są akweny bardziej oraz mniej niebezpieczne, a niektóre czynniki, które wpływają na to, że z takimi one są, nie zawsze mogą być dla nas jasne na pierwszy rzut oka. Dla przykładu wystarczy, aby dwa podobne akweny, miały różnią od siebie przejrzystość wody, a to już sprawia, że jeden z nich jest bardziej niebezpieczny. Jeśli dołożymy do tego możliwość występowania na dnie różnego rodzaju obiektów, to może się okazać, że jeden z akwenów jest w zasadzie akwenem, w którym na pewnym poziomie umiejętności nurkować nie powinniśmy. Na kursie dla nurków na pewno będziemy też uczelni różnego rodzaju technik oddychania pod wodą. Jest to bardzo istotna sprawa.

Oddychanie pod wodą

Wydawałoby się z punktu widzenia laika, że nurkowanie z butlą z tlenem, w zasadzie nie jest niczym trudnym. Mamy przecież aparat tlenowy, więc takie nurkowanie niewiele różni się od tego, jak byśmy zanurzyli się na basenie. Nie jest to na pewno w stu procentach prawdą. Oczywiście, jeżeli nurkowalibyśmy na przykład z instruktorem, to możemy w zasadzie bez większego przeszkolenia, w kontrolowanych warunkach, odbyć taką przygodę. Jednak jeśli chcemy nurkować długo oraz efektywnie, musimy nauczyć się pod wodą prawidłowo oddychać. Przede wszystkim oddychanie pod wodą korzystając z aparatu tlenowego, różni się znacząco od tego, jak oddychamy na powierzchni. Przede wszystkim ważne jest wypracowanie pewnych schematów oddychania, które przynajmniej na samym początku wymagają od nas tego, abyśmy cały czas myśleli o kontrolowaniu oddychania. To wcale nie jest łatwe, ponieważ jest to dla nas odruch bezwarunkowy. Możemy jednak ten odruch bezwarunkowy w pewnym stopniu kontrolować i w zasadzie na tym, polega przede wszystkim kontrola oddechu.

Ponieważ aparat tlenowy składa się z różnego rodzaju zaworów, które się mogą otwierać i zamykać w zależności od tego, czy robimy wdech, czy wydech, to aby efektywnie dostarczać powietrze do płuc, powinniśmy oddychać rzadziej, ale głębiej. Wiąże się to oczywiście z tym, że oddech musimy stale kontrolować. Osoby, które rozpoczynają przygodę z nurkowaniem, muszą tak naprawdę o tej metodzie cały czas myśleć. Doświadczeni nurkowie w zasadzie robią to już odruchowo. Jest to trudne, ponieważ normalnie nie oddychamy w taki sposób, poruszając się na powierzchni ziemi.

Nieco wyższym levelem jest taka nauka oddychania, abyśmy tlen w butli wykorzystywali w sposób maksymalnie efektywny. Tutaj wchodzą już w grę tak naprawdę techniki przebywania nie tyle w warunkach ograniczonego dostępu do tlenu, ile w warunkach, kiedy stężenie dwutlenku węgla w naszej krwi jest podwyższone. Dla każdego człowieka sytuacja taka kończy się w taki sposób, że kiedy stężenie dwutlenku węgla w naszej krwi się podnosi, to automatycznie robimy wdech. Nurek ma wiedzę o tym, że podniesiony poziom dwutlenku węgla we krwi jest to sygnał alarmujący, ale wcale nie oznacza to, że stężenie tlenu we krwi jest zbyt niskie. Są to po prostu różnego rodzaju mechanizmy obronne naszego ciała, które w niektórych sytuacjach można zignorować. Dlatego doświadczeni nurkowie potrafią nurkować na takiej samej butli z tlenem, pozostawać pod wodą nawet kilkadziesiąt procent dłużej, niż nurkowie początkujący.

Po całym tygodniu w pracy każdy ma ochotę na nieco relaksu. Sposoby na rozluźnienie się każdy ma inne. Dla jednych będzie to wyjazd do jakiegoś ciekawego miejsca, inni zadowolą się książką, a na jeszcze innych w domu czekają unikatowe bonga, które sprawi, że wieczór i dwa kolejne dni będą spokojniejsze i bezstresowe.

Czym jest bongo?

Niektórym ta tajemnicza nazwa może nic nie mówić. Tak naprawdę, to każdy chyba widział to urządzenie, każdy mijał przynajmniej raz sklep z bongo i zastanawiał się, patrząc przez witrynę, co to może być. Część osób na pewno szybko zorientuje się, o co chodzi, gdy przypomni sobie, że bongo jest inaczej nazywane fajką wodną. Zapewne wielu kojarzy bongo nie tylko ze sklepów, lecz także z wielu filmów, w których zostało użyte, niestety nieraz przedstawiane wyłącznie w świetle negatywnym, do zażywania narkotyków.

Szczególnie Polska jest nieco zacofana pod względem opinii na temat bongo, a jest to najzupełniej w świecie normalne urządzenie, które nie szkodzi, a wręcz właśnie pozwala na usunięcie toksyn z substancji. Jeśli ktoś regularnie korzysta z bongo, to na pewno jest to droższe rozwiązanie, niż palenie różnych ziół bez żadnej filtracji dymu.

Sklep z bongo będzie na pewno oferować różne wersje tego urządzenia, jednak jego ogólny zamysł jest zawsze taki sam. Fajka wodna, jak sama nazwa wskazuje, za pomocą podgrzanej wody, z której utworzy się para wodna, ma oczyścić dym z palonego suszu, który następnie jest wdychany. Wszystko ma działać w taki sposób, aby dym został jak najlepiej przefiltrowany i aby pozostało w nim jak najmniej toksyn. Wiadomo, że nie da się usunąć wszystkiego, jednak zawsze da się pozbyć, chociażby większej części toksyn, co wyjdzie na zdrowie.

Czy bongo jest dla każdego?

Jeśli chodzi o samo bongo czy glizy klikalne, to w sklepie z bongo nie powinno być żadnych problemów z jego kupnem. Nawet jeśli ktoś jest niepełnoletni i zainwestuje w takie urządzenie, to może bez problemu je nabyć. Problem zaczyna się jednak wtedy, gdy już ktoś chce z bongo korzystać, ponieważ nie wszystkie zioła, które są używane w bongo, są dostępne dla osób poniżej 18 roku życia. Jednak jeśli ktoś na początku chce po prostu takie urządzenie sobie nabyć, bo będzie dobrze wyglądać u niego w pokoju, to nie będzie z tym żadnego problemu.

Bongo jest tylko urządzeniem, które ma pomóc w paleniu różnego rodzaju suszu, a nie jest samo w sobie w żaden sposób szkodliwe, więc nikt nie może zakazać kupna bongo, nawet bardzo młodej osobie.

Gdzie kupić bongo?

Bongo można kupić w naprawdę wielu miejscach. Wiele sklepów, w których można nabyć różne używki, w swojej ofercie posiada również właśnie te urządzenia. Jednak bez problemów znajdzie się także jakiś sklep z bongo w Internecie. Jednak sklepy stacjonarne czasem mają tę przewagę, że klient może zbadać jakość wykonania i podpytać się sprzedawcy, jak wygląda obsługa bongo, jeśli zupełnie się na tym nie zna.

Każde rozwiązanie ma swoje zalety. Oczywiście wszystko może też zależeć od tego, czy ktoś chce kupić jakieś tanie bongo, które będzie używać od czasu do czasu i raczej nie zależy mu aż tak na jego jakości, czy też chciałby zainwestować nieco większą sumę i otrzymać naprawdę dobrej jakości sprzęt. Ceny bongo w sklepach zaczynają się już od kilkudziesięciu złotych, aż po nawet kilku tysięcy. Te najdroższe zazwyczaj są kupowane przez pasjonatów i kolekcjonerów, którzy już nie zawsze każde swoje bongo używają do palenia.

Jak dbać o bongo?

Niezależnie od tego, jak często bongo ma być wykorzystywane, to zawsze zasada dbanie o nie wyglądać będzie tak samo. Każde użycie bongo w pewien sposób je zabrudza i może w nim przez to pozostawać jakaś toksyna. Nie wystarczy więc, że ktoś opróżni bongo z wody, lecz trzeba je także porządnie wyczyścić, aby nie nabawić się żadnych chorób. Warto dbać o to, aby bongo było stale czyste, ponieważ dzięki temu ma się większą pewność jego skuteczności.

O konserwacje bongo warto również spytać w jakimś sklepie stacjonarnym, gdzie będzie można uzyskać nieco profesjonalnych wskazówek na ten temat.

Dlaczego bongo jest dobre?

Kupno bongo ze sklepu jest dobrym pomysłem, ponieważ dzięki temu można się zabezpieczyć przed szkodliwym działaniem różnych toksyn. Bongo dzięki parze wodnej, nie tylko oczyszcza dym z toksyn, które w nim występują, lecz także nieco ostudza dym, który jest wdychany, a więc jest on łagodniejszy. Jeśli komuś zależy na tym, aby temperatura wdychanego dymu była jeszcze niższa, to niektóre bonga mają miejsce na kostki lodu.

Jeśli ktoś nałogowo pali różne zioła, na przykład tytoń, to bongo jest dla niego naprawdę dobrym rozwiązaniem, ponieważ w taki sposób, choć raz na jakiś czas można dać nieco ulgi swojemu organizmowi. Bongo można traktować jako pewnego rodzaju kurację dla swojego ciała, poprzez oczyszczanie go z toksyn. To urządzenie można kupić pod wieloma postaciami, to znaczy w różnych kształtach, wzorach i tak dalej, więc nie będzie problemu, aby wpasować je w wystrój jakiegoś mieszkania.

W 1134 roku w Neapolu powstała pierwsza Akademia Jeździecka. Pracowali tam słynni mistrzowie jazdy konnej, którzy fachowo uczyli jazdy konnej. Preferowano jazdę na całkowicie podporządkowanym koniu, poruszającym się w skróconych chodach. Jeźdźcy siedzieli głęboko w siodle, używając długich strzemion i stosowali ostre kiełzna. Opór konia łamano poprzez kary, które we współczesnych czasach byłyby ostro karane.

Metody pracy z koniem były bardzo drastyczne. Jednym ze sposobów było dawanie koniowi, który nie chce iść do przodu zapaloną słomę pod ogon. Takiemu postępowaniu sprzeciwił się w 1625 roku żołnierz, dyplomata i uczony Antoine de Pluvinel. Skupił się on na ćwiczeniach, które dawały koniu zwinność i gibkość. Był także wynalazcą Pilarów – słupów służących do nauki zebrania i opracował pierwszą ‘szkołę nad ziemią’. Jednym z największych nauczycieli jeździectwa był królewski mistrz konnej jazdy, koniuszy Ludwika XIV – Gueriniere. Dążył do uzyskania konia rozluźnionego, spokojnego i posłusznego o regularnych i wygodnych dla jeźdźca chodach. Sprawił on, że jeździectwo stało się bardziej nauką, sportem, a nie drastycznymi przeżyciami dla konia. W roku 1572 na polecenie Cesarza Maksymiliana II powstała najsłynniejsza w świecie Hiszpańska Szkoła Jazdy.. Przez pierwszy rok uczono je zrównoważenia pod jeźdźcem, poprzez zwykłą, spokojną jazdę. W drugim roku poznawały ćwiczenia gimnastyczne prowadzące do zebrania, obniżenia zadu i uaktywnienia tylnych kończyn oraz podniesienia przodu z odpowiednim ustawieniem głowy i szyi. Pod koniec drugiego roku uczyły się jeszcze paru dodatkowych sztuczek, a następnie sprawdzano ich umiejętności, aby mogły iść dalej. 3 i 4 rok treningu obejmował lotne zmiany nogi w galopie, co jedno tempo, piruet, hiszpański kłus, a konie szczególnie uzdolnione uczono skoków szkolnych.

Europejskie Szkoły Jazdy

We Francji odpowiednikiem Hiszpańskiej Szkoły Jazdy była Cadre Noir w Saumur. Szkolono tam konie głównie na ujeżdżalni. W Anglii poważną pozycję pozyskała szkoła ks. Newcastle Wiliama Jamesa, a w Niemczech jeźdźca Georga Engelhardta von Lohneisena. W czasach późniejszych powstawały nowe szkoły prowadzone przez mistrzów jeździeckich: Francois Bauchera, Antoina d’Aure, Jamesa Fillisa i innych. Zwracano tutaj uwagę na klasyczną szkołę jazdy. Wszystkie wyżej wymienione szkoły przyznawały jeźdźcowi tytuł instruktora, kiedy opanował on zasady jazdy maneżowej, dwa lata studiował ‘wyższą szkołę’ i przeszedł kurs jazdy terenowej z pokonywaniem naturalnych i sztucznych przeszkód. Prawdziwej zmiany w jeździectwie dokonał Włoch – Federico Caprilli, uzdolniony jeździec Szkoły w Pinerolo. Ujeżdżał on młode konie w terenie dając im swobodę i możliwość naturalnego zrównoważenia się pod jeźdźcem. Starał się unikać wymagań sprzecznych z naturą konia zwracając dużą uwagę na jego psychikę. To bardzo dobrze wpływało na konia, a przede wszystkim dawało mu wolność. Był zwolennikiem dosiadu podążającego za ruchem konia i w żaden sposób go niekrępującego. Tę szkołę nazwano „szkołą naturalną”. W latach 1924-1939 w Polsce w szkole grudziądzkiej przy udziale Karola Rommla, Leona Kona i Zahorskiego powstała swoista odmiana włoskiej szkoły jazdy. Ponieważ opanowali oni zarówno jazdę maneżową w szkołach Fillisa jak i ‘szkołę naturalną’ polska odmiana cechowała się większym opanowaniem koni dzięki starannemu ich ujeżdżeniu, lepszym oddziaływaniem na konia przy użyciu pomocy i dużą wszechstronnością jego wyrobienia. Jeżdżący tą metodą polscy jeźdźcy zwyciężali na wielu międzynarodowych zawodach i Olimpiadach. Zdobyli 18 Pucharów Narodów i 4 Medale Olimpijskie.

Sklepy jeździeckie

Aby uprawiać jeździectwo potrzebujemy artykuły jeździeckie. Odzież jeździecka czy sprzęt dla konia to mus aby uprawiać czynnie jeździectwo.

Czym jest jeździectwo angielskie?

Jeździectwo angielskie (ang. english riding), znane w Polsce także, jako jeździectwo klasyczne, jest stylem jazdy konnej wykorzystywanym na całym świecie. Siodła wykorzystywane do niego mają niezbyt głębokie, płaskie siedziska. Zwykle są wyściełane od spodu. Zależnie od dyscypliny, do której są wykorzystywane mogą mieć jednak różną budowę. Są jednak zwykle lżejsze od siodeł westernowych i zawierają mniej elementów. W stylu klasycznym niezwykle istotny jest sposób dosiadu jeźdźca, który za jego pomocą powinien być w stanie zarówno zatrzymać, jak i przyśpieszyć konia. Na strój jeźdźca angielskiego w trakcie zawodów zwykle składa się kask, bądź toczek, marynarka, koszula oraz bryczesy. Ubiór dopełniają wysokie buty nazywane oficerkami. Strój musi być elegancki i robić wrażenie. Wielka Brytania ze względu na bardzo długą tradycję jeździecką jest uznawana za prawdziwy raj dla miłośników jazdy konnej, aż do współczesnych czasów. W Anglii hoduje się wiele gatunków koni, odbywają się tutaj liczne zawody jeździeckie i różnorodne wyścigi konne. Dziesiątki, a nawet setki klubów jeździeckich oferują turystom kursy nauki jazdy, rajdy konne, rekreacyjne wycieczki po okolicy oraz naukę skoków przez przeszkody. Miłośnicy spędzania wolnego czasu w siodle, mogą galopować ścieżkami wiodącymi przez pagórki, lasy, łąki, wrzosowiska i piaszczyste plaże. A wszystkie te niezapomniane przygody pod okiem wysoko wykwalifikowanych instruktorów.